اگر به امام حسین (ع) سلام می گوییم ، از قرآن آموخته ایم که به پیام آوران آسمانی و رهروان الهی سلام می گوید: (سلام علی نوح فی العالمین ) (148) ، (سلام علی ابراهیم ) (149) ، (سلام علی موسی و هارون ) (150) ، (سلام علی آل یاسین ) (151) .
اگر به پیامبر (ص ) صلوات می فرستیم ، از قرآن یاد گرفته ایم که می فرماید: (ان ّاللّله و ملائکته یصلون علی النّبی ) (152) خداوند و فرشتگان بر پیامبر درود می فرستند و اگر ما بر بنی امیه و غاصبان حکومت حق ّ و تبهکاران تاریخ بشریّت ، لعن و نفرین می کنیم ، باز از قرآن آموخته ایم که می فرماید: (ان ّالّلذین یؤذون اللّه و رسوله لعنهم اللّه فی الدنیا و الاخره) (153) آنان که خدا و پیامبرش را اذیّت می کنند، خداوند آنها را در دنیا و آخرت لعنت می کند.
ما نفرین و لعن به دشمنان خدا را از انبیا یاد گرفته ایم ; (لعن الّذین کفروا من بنی اسرائیل علی لسان داود و عیسی بن مریم ) (154) .
کافران بر زبان داوود و عیسی بن مریم لعن شده اند.
ما نفرین را از سیره ی پیامبر اسلام آموخته ایم که در ماجرای مباهله فرمودند: (ثم ّ نبتهل فنجعل لعنه اللّه علی الکاذبین ) (155) ما با هم مباهله می کنیم و لعنت خدا را برای دروغگویان قرار می دهیم .
بعضی از مجرمان را نه تنها خدا و پیامبران لعن و نفرین می کنند، بلکه تمام موجودات با شعور هستی نیز آنان را دائما لعنت می کنند. (اولئک یلعهنم اللّه و یلعنهم اللاعنون ) (156) .
کوتاه سخن آنکه سلام و نفرین ما در تمام زیارت ها به خصوص زیارت عاشورا، برخاسته از فرهنگ و روح قرآن است